
8. Rimpelingen in het water
Minister Olongren heeft met haar NOVI-brief van 23 april j.l. een flinke steen in de vijver gegooid. Het roer moet volgens haar om. Niet langer peil volgt functie, maar functie volgt peil. Nu is het geruststellende dat zij er (nog) niet over gaat. Functies worden vastgesteld door de gemeenten en provincies en peilen door de waterschappen
Tenzij zij natuurlijk het instrument van wetswijziging (mogelijk via de NOVI) gaat inzetten want de huidige wetgeving draagt ons op om maatschappelijke functies mogelijk te maken en regelt onze bevoegdheden. En over wetten gaan Kabinet en de Kamers wel. We gaan het meemaken.
Omdat zij die steen gooit voel ik me vrij om er ook maar een handje kiezelsteentjes achter aan te gooien. Ook in onze VV is vaker dit balletje over functie volgt peil opgegooid. Het zou van lef getuigen als we dat gesprek met elkaar voeren maar dan beginnen met Gouda en de lagere delen van bijvoorbeeld Haarlem, Leiden en Alphen a/d Rijn. Dan weten we hoe serieus dat voornemen is. Zover is het echter tot nu toe niet gekomen. Wel de aanhoudende aandrang om het in dit kader vooral over het landelijk gebied te hebben. Lekker makkelijk praten over anderen vanuit je luie stoel in een droge woning. Zo ook de brief van Olongren; ook daar heeft zij het over het landelijk gebied en niet over bebouwd. Alsof in het landelijk gebied er geen ingelanden zijn met waardevolle bezittingen in de vorm van huizen, bedrijven en grond. Bedrijven en grond waar een inkomen verdiend moet worden voor de eigenaren en hun gezinnen, voor medewerkers en hun gezinnen en voor leveranciers en afnemers. We vinden koeien in de wei fantastisch en willen vervolgens vernatten voor minder CO2 en meer weidevogels. Maar wie maalt erom dat de koeien en schapen in die nattigheid voet- en klauwziekten oplopen of bijvoorbeeld leverbotinfecties?
In het landelijk gebied onderkent men blijkbaar veel algemene belangen en daar worden dus makkelijk claims op gelegd. Vaak is het dan zo dat voor het genot van het algemeen, individuen een rekening betalen. Voorbeelden? Damherten vanuit het duin werden pas kwalijk gevonden toen ze in plantsoenen, privétuinen en op begraafplaatsen schade aanrichtten, niet toen zij zich nog uitleefden in bollenvelden. Dat is het koesteren van wild als ‘natuur’ zonder adequate regelingen voor schade die dat wild veroorzaakt. Wel eens geprobeerd gebruik te maken van die regelingen voor ganzen- of zwijnenschade? Mensen met schade haken af door de enorme bureaucratie en voorwaarden. En dan zijn er natuurvorsers en ministeries die doodleuk vaststellen dat er nauwelijks schade is, want er zijn toch geen claims ingediend!
En hoe zit het met de aaibare wolven die moord- en slachtpartijen aanrichten bij schaapskuddes in plaats van zich te voeden met de bambi’s in de natuurgebieden. In de echte natuur beperkt een roofdier zich tot het doden om te voeden, niet doden om het doden. Dus hoe natuurlijk zijn die wolven hier eigenlijk? Of ligt het gewoon aan de domme, makke schapen zelf? En wat krijgen we te stellen met bevers? Mooie beesten hoor, maar inmiddels ook behoorlijke (ongewenste) bij-effecten; afschieten dan maar? En wat te denken van beschermde aalscholvers die onze plassen stevig verontreinigen met fosfaat; natuur als verontreiniger van natuur?
Ook wij als waterschappen leggen regelmatig claims op privé-eigendommen vanwege het algemene belang dat wij dienen. Denk maar aan grond die we nodig hebben voor piekbergingen. Er wordt weliswaar financieel gecompenseerd, maar je moet wel weg met je bedrijf dat er soms al generaties zit.
Nog maar een steen? Advies van Boelhouwer c.s. om geborgde zetels af te schaffen, behalve de geborgde zetels voor de ingezetenen; hun huidige meerderheid in elk waterschap is blijkbaar niet genoeg, het moet naar 100%. Dan zijn we die lastige ondernemers kwijt en kunnen we helemaal over, en zonder hen beslissen.
Zijn dit opvattingen of standpunten? Neen, het zijn geluiden die je kunt horen in het veld. Ik noem het spiegel-kiezeltjes die kleine rimpelingen geven in het water en ons inspireren tot het nadenken en twijfelen over de eigen waarheid.
Nog geen reacties
Plaats een reactie